Σε όποιο χώρο κι αν μπουν
καταφέρνουν πάντα να προσελκύσουν όλα τα βλέμματα.. Βλέμματα θαυμασμού και
πόθου από τους άντρες, βλέμματα φθόνου από τις γυναίκες. Και χωρίς να το
αντιλαμβάνονται.
Είναι σαν να έχουν έναν
αόρατο μαγνήτη που τους θέτει πάντα στο επίκεντρο της προσοχής και των
συζητήσεων.. ακόμα και όταν δεν είναι καν εκεί…
Ο λόγος για τις μοιραίες
γυναίκες.. τις γυναίκες που ενσαρκώνουν το πρότυπο της κλασικής ομορφιάς και το
απογειώνουν με τις δικές τους ιδιαιτερότητες Και, φυσικά, εκτός από όμορφες
είναι και έξυπνες, ετοιμόλογες και με χιούμορ. Ο συνδυασμός αυτός σκοτώνει.
Έχουν έντονη συναίσθηση της θηλυκότητάς τους και δε φοβούνται να την αναδείξουν
με κάθε μέσο. Ψηλά τακούνια, φορέματα και ένα αφοπλιστικό χαμόγελο τις κάνει
απλά ακαταμάχητες
Μοιάζουν βγαλμένες από
σελίδες περιοδικών, καθώς είναι άψογες σε όλα τα σημεία τους. Είναι το όνειρο
των αντρών και το πρότυπο των γυναικών. Όλοι θέλουν να τις αποκτήσουν και όλες
θα ήθελαν να είναι στη θέση τους αφού θεωρούν ότι η ομορφιά και η εξυπνάδα τους
είναι το διαβατήριο για μια ευτυχισμένη και ανέφελη ζωή.
Η πραγματικότητα όμως, είναι
πάρα πολύ διαφορετική.. Αν ήξεραν την αλήθεια των ακαταμάχητων γυναικών
πιθανότατα κανείς δε φορά τα παπούτσια τους. Κι αυτό γιατί οι ιδιαζόντως κομψές
γόβες τους είναι εξαιρετικά άβολες κι επίπονες. Όπως και ολόκληρη η ζωή τους. Η
άψογη εμφάνισή τους απαιτεί θυσίες και στερήσεις. Εχθρός τους, άλλωστε, δεν
είναι μόνο ο εαυτός τους με τις αδυναμίες του αλλά, κατά κύριο λόγο, ο
ανελέητος χρόνος.
Ο θαυμασμός των ανδρών είναι
η επισφαλέστερη μετοχή στο χρηματιστήριο των αξιών τους, αφού το ενδιαφέρον
τους είναι επιφανειακό και περιστασιακό. Τους ενδιαφέρει μόνο η κατάκτηση. Οι
ακαταμάχητες γυναίκες τους εξάπτουν τη φαντασία, τους τονώνουν την
αυτοπεποίθηση προσφέροντάς τους την απαραίτητη επιβεβαίωση, εφόσον λειτουργούν
ως τρόπαια, όμως σε καμία περίπτωση δεν προχωρούν σε σοβαρή δέσμευση μαζί τους
γιατί δεν μπορούν να διαχειριστούν το ειδικό τους βάρος και αισθάνονται μια
μόνιμη ανεπάρκεια.
Και φυσικά δεν μπορούν να
αισθανθούν τη σιγουριά και την ασφάλεια μιας αληθινής φιλίας. Οι άλλες γυναίκες
συνήθως τις φθονούν και τις υπονομεύουν. Αισθάνονται την υποχρέωση να μπουν σε
μια σύγκριση μαζί τους, σύγκριση εκ προοιμίου χαμένη, η οποία τους οδηγεί στην
εκδήλωση αθέμιτων πρακτικών κομμωτηρίου. Και το φτυάρι εναντίον τους
εξελίσσεται σε μετροπόντικα..
Γιαυτό και νιώθουν την ηθική
υποχρέωση να εργάζονται σκληρά και να εξελίσσονται διαρκώς μέσα από επίπονη
προσπάθεια, προκειμένου ν” αποδεικνύουν συνεχώς την αξία τους.
Και αν η εξυπνάδα τους είναι
μεγάλη κατάρα, η ομορφιά τους είναι ακόμα μεγαλύτερη. Αργά ή γρήγορα καίγονται
όπως οι πεταλούδες στο φως. Και όμως.. ζωή είναι σκληρή για τις μοιραίες
γυναίκες.. που τελικά αποδεικνύονται μοιραίες μόνο για τον ίδιο τους τον εαυτό.
Ειρήνη Ι. Ζαννάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου